Kërkesë e re e organizimit të shoqërisë – Komunizmi Demogratik

Momenti kur demokracia do të kërkojë ndihmë nga komunizmi do të vijë shumë shpejt, ashtu siç ndodhi e kundërta
dyzet vjet më parë.
Dikush e quajti rënien e komunizmit, por nuk ishte një “rënie”, por një kërkim për liri më të mëdha dhe përgjegjësi
më të madhe ekonomike. Gjithmonë, kur idetë e krahut të majtë janë në krizë, për shkak të depërtimit të ideve dhe
kërkesave populiste, vjen tërheqja e kapitalizmit. Pastaj të gjithë harrojnë “limonin e shtrydhur”, ashtu siç harrohet
rreziku i diktaturës në vrullin e ideologjive premtuese. Tani lakmia dhe grumbullimi i fondeve (të marra nga turma)
kanë çuar në një krizë pa fund në horizont. Më shumë!
Duke i hedhur poshtë të dyja, po zhvillojmë një krizë në të cilën vetëm të pasurit ia dalin mbanë. Bota, pavarësisht
përparimit të shkencës dhe teknologjisë, nuk po përparon fare. Asgjë nuk është bërë për të siguruar që edhe të varfrit
të bëhen qytetarë të mirë. Suksesi i ekonomisë së re nuk konsiston në zhvillimin e prodhimit, por në marrëdhënien e
fshehtë midis të varfërve dhe të pasurve. Kemi arritur në fund fare, por ende po gërmojmë. Dhe nëse kemi dështuar
për rreth dyzet vjet, ndoshta mund të themi me përulësi se nuk jemi pikërisht në rrugën e duhur. Por njerëzit janë
elastikë. Bota, veçanërisht ka nevojë për një Rymë të re të organizimit shoqërorë,se përndryshe situatat alarmuese
janë në pah,do të përjetojmë një Apokalipsë me përmasa fatale për Botën.
Lakmia i zbukuron të gjitha teoremat historike. Njeriu është gjithmonë i njëjtë, njerëzit nuk ndryshojnë kurrë.
Dikush është lart, dikush është poshtë! Dhe unë do të isha i interesuar për akumulimin origjinal të iluminizmit. Një
shekull që nuk e njohim fare sepse ende ekziston një luftë e ftohtë midis atyre që kanë dhe atyre që nuk kanë.
Një punë e mirë është kur një person ka nevojë për pak, dhe ekonomia nuk shkatërron natyrën dhe nuk shterron
burimet. Është pikërisht për shkak të konsumizmit të tepërt që gjendja e botës vihet nën një pikëpyetje alarmante.
Ekziston një qytetërim interesi dhe një qytetërim etik. Do të jetë një keqardhje e madhe kur qytetërimi etik të
zhduket plotësisht. Politika ka bërë gjithçka për të mashtruar rrugën e fitimprurës.
Politikanët sot shërbejnë më shumë për tallje dhe përqeshje. Dhe sa më shumë të pështysh mbi ta, aq më
domethënës ndihen. Më aktualë. Media bën mrekulli, popullariteti rritet me budallallëkun. Në komunizëm,
intelektualët persekutoheshin, në demokraci ata as nuk ekzistojnë,kapitali është mbi të gjithë.
Nuk do të isha i lumtur të dëgjoja për vdekjen e demokracisë apo komunizmit. Do të doja, sado naive të duket,
pajtimin e dy regjimeve shoqërore të ngjashme. Sinteza nuk është e pamundur për aq kohë sa mendojmë se nuk
është e pamundur. Atëherë rruga për të dalë nga kriza mund të zgjidhej më së miri nga ata që nuk kanë para, një
samit i të varfërve. Ata nuk janë shikues, por shohin kërkesat e njeriut të zakonshëm për të mbijetuar pa turpëruar
përparimin. Në komunizëm, rregulli ishte – Një (diktator) për të gjithë, dhe në demokraci – Të gjithë për Një,
veçanërisht paratë…
Demokracija të cilën sot e propagojnë si kulmi i zhvillimit shoqëror,ky nocion nuk është përmbajtje e thelbit
Demokractik,por politikanët Botërorë e shtjelluan si maskë e Maskenbaleve nëpër konferenca internacionale ku e
shpërndanin Opiumin ndaj populates si qetsues për t’a sunduar dhe plaçkitur të mirën shoqërore globale
Sot në gjirin e njerzimit gjenden persona të cilët do t’a demaskojnë Terorinë e Demokracisë së
rejshme,Hipershtrembruesit e demokracisë në të ardhmen nuk do të gjejnë më fjalor mashtrues demagogjik që t’ua
zgjatin jetën e rahatshme Oligarkëve të cilët gjenden në piedestalin politik.
Demokracia sot u shërben si mekanizëm për shtypjen e njerzimit,ata proklamojnë në thelbë Demokraci Dogmatike.
Nexhat Bexheti