Nga Ndërmjetësues në Kritik: Frika e Grenellit nga Humbja e Monopolit në Kosovë

Shkruan: Analisti- Qani Shabani

“Manipulimi i vërtetë nuk vjen nga Vjosa Osmani që e lavdëron Trumpin se ndoshta ka ndaluar nje konflikt të mundshëm të Sërbisë ndaj Kosovës, por nga Richard Grenell emsar i Trumpit për misione të posaçme, që s’pranon dot asnjë realitet ku ai vetë nuk është në qendër të skenës – kjo nuk është diplomaci, është ego e zhveshur nga çdo ndjenjë shtetësie.”

Deklarata e Richard Grenell kundër Presidentes së Kosovës, Vjosa Osmani, është një shembull i qartë i politikës së fakteve të munguar, të ndërtuar mbi sulm personal, jo mbi analizë reale të ngjarjeve. Në vend që të ofrojë argumente ose kundërfakte të bazuara, Grenell përdor gjuhë fyese dhe përçmuese, tipike për figurat që ndihen të kërcënuara nga humbja e ndikimit politik.

Grenell e akuzon Osmanin për “manipulim të fjalëve të Donald Trump” — por në asnjë moment nuk citon çfarë ka thënë saktësisht Trump, dhe as nuk jep prova që ajo ka ndryshuar kuptimin e deklaratave të tij. Nuk sjell asnjë citim konkret, dokument, ose referencë që të tregojë se çfarë tha Trump dhe si e “manipuloi” Osmani. Kjo është retorikë boshe, që shpesh përdoret kur nuk ke argumente substanciale, por dëshiron të sulmosh figurën e kundërshtarit.

Është ironike që Grenell reagon kaq ashpër, kur Osmani, në thelb, e ka lavdëruar Trumpin për rolin e tij në paqen Kosovë-Serbi dhe e ka cilësuar si “ndërhyrës që parandaloi një sulm të mundshëm”. Kjo është, në fakt, një afirmim pozitiv për ish-presidentin, që shumë figura të tjera në rajon as nuk e kanë pranuar. Dhe në vend që ta mirëpresë si vlerësim të vonuar, Grenell sulmon me arrogancë, sepse, në mënyrë të qartë, nuk është vetë ai qendra e vëmendjes.

Grenell duket se nuk e pranon dot faktin që Vjosa Osmani ka ndërtuar marrëdhënie të reja me qarqet amerikane, përtej orbitës së tij personale. Kjo është arsyeja pse ai i referohet me përbuzje faktit që “nuk ka qenë pjesë e Marrëveshjes së Uashingtonit” — por kjo nuk e diskualifikon atë si presidente të vendit që sot përfaqëson Kosovën në skenën ndërkombëtare. Përkundrazi, tregon se Grenell po i mban “peng” të kaluarës të cilës nuk i përket më askush aktivisht përveç vetë atij.

Nëse dikush po e përdor këtë për përfitime politike, është vetë Richard Grenell. Ai është politikisht i lidhur me Trump, dhe çdo përmendje e sukseseve të administratës Trump në Ballkan e sheh si pronë personale. Ai po kërkon të ruajë monopolin e ndikimit amerikan në Kosovë përmes vetes dhe rrjetit të tij, duke u përpjekur të delegjitimojë çdo lider kosovar që i afrohet figurave të fuqishme në SHBA pa lejen e tij.

Kjo është, në thelb, një strategji kontrolli dhe frikësimi politik, tipike për zëdhënës që e kanë humbur ndikimin institucional dhe tani funksionojnë vetëm përmes rrjeteve sociale.

Në vend që të japë argumente konkrete, Grenell zgjedh të ofendojë. Në vend që të pranojë një mundësi për ndërtim bashkëpunimi të ri me një udhëheqëse që përfaqëson shtetin e Kosovës, ai zgjedh të mbrohet me agresivitet ndaj një lavdërimi që nuk ia atribuon personalisht atij. Kjo tregon jo vetëm ego të tepruar, por edhe një pamundësi për të vepruar si diplomat i vërtetë.

Retorika e tij nuk e ndihmon Kosovën, nuk ndihmon Trumpin, dhe sigurisht nuk i kontribuon paqes në rajon — është thjesht një sulm politik që vjen nga frika për të humbur relevancën.