Njerëzit parahistorikë në Spanjë i prisnin kokat e të vdekurve dhe u ngulnin gozhda të mëdha në kafka për arsye të ndryshme: për të nderuar paraardhësit e komunitetit dhe për të frikësuar armiqtë, sugjeron një analizë e re e kafkave të Epokës së Hekurit.
Në një studim të ri, studiuesit analizuan shtatë kafka të prera nga dy vendbanime arkeologjike në bregun juglindor të Gadishullit Iberik, me qëllimin për të zbuluar prejardhjen e individëve që u ishte prerë koka.
LEXO EDHE:
Arkeologët japin deklaratën shokuese: Piramida më e vjetër në botë nuk mund të jetë ndërtuar nga njerëzit
“Hipoteza jonë ishte se, nëse do të ishin trofe lufte, ata nuk do të vinin nga vendbanimet e analizuara, ndërsa nëse do të ishin individë të nderuar, ata ka më shumë gjasa të ishin vendas,” tha në një deklaratë Rubén de la Fuente-Seoane, arkeolog në Universitetin Autonom të Barcelonës dhe autori kryesor i studimit.
Në këtë studim, të publikuar më 13 shkurt në Journal of Archaeological Science: Reports, de la Fuente-Seoane dhe kolegët e tij përdorën një metodë të quajtur analizë e izotopeve të stronciumit, e cila ndihmon në përcaktimin e origjinës së individëve. Kjo teknikë funksionon sepse stronciumi hyn në kocka dhe dhëmbë gjatë rritjes dhe zhvillimit të një personi dhe reflekton gjeografinë e dietës së tij.
Nga kjo analizë, studiuesit zbuluan se tre nga katër kafka të prera në vendbanimin Puig Castellar i përkisnin individëve që nuk ishin vendas, ndërsa në Ullastret, vetëm një nga tri kafkat ishte e një personi jo vendas. Të dyja këto vendbanime arkeologjike, të cilat ndodhen rreth 100 kilometra larg njëra-tjetrës, ishin qytete të lashta që u braktisën pas Luftës së Dytë Punike dhe ardhjes së romakëve në fund të shekullit të tretë para Krishtut.
“Ky rezultat sugjeron se praktika e kafkave të prera zbatohej ndryshe në secilin vend,” tha de la Fuente-Seoane, duke shtuar se “përzgjedhja e individëve për këtë ritual ishte më komplekse sesa mendohej fillimisht.”
Studiuesit analizuan gjithashtu vendet ku u gjetën kafkat e prera. Në Puig Castellar, të gjitha kafkat e personave jo vendas u gjetën pranë mureve të jashtme, gjë që sugjeron se ishin ekspozuar për t’u parë nga njerëzit. Kjo mund të nënkuptojë se qëllimi i tyre ishte të demonstronin pushtetin mbi një grup të jashtëm të komunitetit.
Në Ullastret, nga ana tjetër, kafkat e individëve vendas u gjetën brenda banesave, duke sugjeruar se ato ishin ekspozuar brenda ose jashtë shtëpive për të nderuar anëtarët e rëndësishëm të komunitetit.
Këto zbulime përputhen me dëshmitë historike të grekëve dhe romakëve, theksuan studiuesit në studimin e tyre. Autorët e lashtë shkruanin se galët e Francës jugore i prisnin kokat e armiqve dhe i ruanin në kuti, ndërsa mercenarët iberikë i ngulnin kokat e armiqve në heshta.
Megjithatë, studiuesit theksuan se ky nuk është përfundimi përfundimtar mbi ritualin e gozhdimit të kafkave. Megjithëse duket se praktika ndryshonte midis vendeve të ndryshme të Epokës së Hekurit në Iberi, sipas de la Fuente-Seoane, nevojiten kërkime të mëtejshme për të qenë të sigurt. / Eurek Alert – Syri.net