Regjimi i Assadit sundoi Sirinë për 50 vjet, ndërsa ra për më pak se dy javë

Në xhaminë historike Umajad, në zemër të Damaskut, valëvitet tani flamuri me të kuqe, bardhë, të zezë zi gjelbër, përcjell Gazeta Online Reporteri.net.

Në anën tjetër të kryeqytetit sirian, digjet pallati i ish-presidentit sirian Bashar al-Assad.

Një spikere në lajmet e së dielës teksa lexonte tha: “Ne ju njoftojmë nga kanali i lajmeve sirian fitoren e revolucionit të madh sirian pas 13 vitesh durim dhe sakrificash”.

Dhe në rrugë, qindra njerëz brohorasin, duke festuar rënien mahnitëse të 50 viteve të diktaturës së familjes Assad.

Pas më pak se dy javësh luftime në veriperëndim të Sirisë, grupet rebele morën me shpejtësi kontrollin e kryeqytetit. Prania e tyre dukej se e kapi regjimin, duke e detyruar Assadin të ikte në Rusi me familjen e tij.

“Tani jemi vendi më i lumtur në botë”, tha një burrë për CNN.

Në një fjalim nga xhamia Umajad të dielën, Abu Mohammad al-Jolani, udhëheqësi i grupit kryesor rebel të Sirisë, Hayat Tahrir al-Sham (HTS), e quajti rrëzimin e Asadit një “fitore për të gjithë kombin islamik”.

“Ky është një komb që, nëse merren të drejtat e tij, do të vazhdojë t’i kërkojë ato derisa të rivendosen,” tha Jolani, duke shtuar se HTS po çlironte njerëzit që ishin të burgosur nga regjimi i Asadit.

Lëvizja e tyre e shpejtë në kryeqytet habiti qytetarët dhe pjesën tjetër të botës.

Si u zhvillua ngjitja e rebelëve në pushtet:

27 nëntor: Forcat rebele nisin sulmin e tyre të parë

Forcat rebele siriane filluan një sulm në shkallë të gjerë ndaj forcave të Asadit në Aleppon perëndimore, shenja e parë e asaj që do të vinte nga ofensiva e tyre duke shënuar kështu shpërthimin e parë midis dy palëve në vite.

Të paktën 37 njerëz u vranë – si forcat e regjimit ashtu edhe milicia aleate – dhe rebelët pushtuan 13 fshatra, duke përfshirë qytetet strategjike të Urm al-Sughra dhe Anxhara, si dhe bazën 46, baza më e madhe e ushtrisë së regjimit sirian në Aleppo perëndimore, sipas një deklaratë e fraksioneve të opozitës në atë kohë.

Atëherë ishte e paqartë nëse sulmet nënkuptonin diçka më shumë. Grupet rebele thanë se ishin në përgjigje të bombardimeve të fundit të artilerisë nga regjimi i Asadit.

Por shpejt u bë e qartë se nuk ishte kështu. Tre ditë më vonë, qyteti i parë ra.

30 Nëntor: Rebelët marrin kontrollin e qytetit të Alepos

Më 30 nëntor, grupet rebele kryen një ofensivë të shpejtë, duke vrarë dhjetëra ushtarë të qeverisë dhe duke marrë nën kontroll Alepon, qytetin e dytë më të madh të Sirisë.

Ishte hera e parë që ata kishin shkelur atje që kur forcat qeveritare rifituan kontrollin në vitin 2016. Që herët në mëngjes, ata kishin kapur pjesë të mëdha të qytetit.

Ushtria siriane në heshtje pranoi se forcat e saj ishin në tërheqje, duke thënë se “një numër i madh terroristësh” e kishin detyruar atë të “zbatonte një operacion ridislokimi”.

5 dhjetor: Rebelët marrin kontrollin e Hamës

Rebelët vazhduan ofensivën e tyre drejt qytetit të Hamës.

Hama ndodhet në mënyrë strategjike në një udhëkryq kyç në Sirinë perëndimore-qendrore, duke siguruar linja të drejtpërdrejta furnizimi midis Damaskut dhe Alepos.

Regjimi i Asadit e kishte mbajtur Hamën për më shumë se një dekadë, por të enjten ushtria siriane tha se duhej të tërhiqej pasi rebelët “depërtuan në disa pjesë të qytetit”.

“Djema, vendi im po çlirohet. Betohem në Zot, ne jemi brenda qytetit të Hamës, ne jemi brenda qytetit të Alepos,” brohoriti një luftëtar teksa filmonte veten nga një pikë referimi lokale në Hama.

Prej andej, rebelët i kishin vënë sytë nga Homs.

6 dhjetor: Rebelët marrin kontrollin e Daraa, vendlindja e kryengritjes së 2011

7 dhjetor: Bie qyteti Homs

8 dhjetor: Damasku – dhe sundimi i Asadit – bie në duart e rebelëve

Të dielën herët në mëngjes, rebelët sirianë shpallën kryeqytetin e Damaskut të “çliruar” pasi hynë në qytet me shumë pak rezistencë nga forcat e regjimit.

Të shtëna me armë festive mund të dëgjoheshin ndërsa u përhap lajmi se Assadi po largohej nga kryeqyteti.

Media shtetërore ruse shpejt konfirmoi se Assad kishte ikur në Moskë dhe Jolani iu drejtua sirianëve nga Xhamia Umajad.

Ai tha: “Kjo fitore, vëllezërit e mi, është një fitore për mbarë kombin islam. Ky triumf i ri, vëllezërit e mi, shënon një kapitull të ri në historinë e rajonit.”

/CNN/