“U largova për një jetë më të mirë, më duhet të krijoja një bandë për të mbijetuar”, Noizy rrëfen vitet e para në Londër për ‘Daily Express’

Kur Rigels Rajku mbërriti në Londrën e Jugut si 10-vjeçar në vitet 1990, ai po i shpëtonte jetës në skajet e një zone lufte, nis shkrimi për Noizyn në gazetën prestigjioze, Daily Express.

Lufta e Kosovës ishte në lulëzim të plotë dhe, edhe pse Shqipëria nuk po merrte pjesë drejtpërdrejt, të qenit kaq afër konfliktit pati ndikim te Rajku – i njohur më mirë me emrin e tij artistik Noizy – dhe familjen e tij.

“Po vinim nga një situatë e vështirë”, ka thënë reperi i njohur për Express në një intervistë ekskluzive.
“Gjatë gjithë vitit kam dëgjuar të shtëna dhe granata. Ishte vetëm një lajm i tmerrshëm kudo”.

Në kërkim të një mjedisi më të sigurt, Noizy dhe familja e tij hipën në një makinë dhe vozitën për gjashtë orë derisa arritën në Francë, ku hipën në një tren për në shtëpinë e tyre të re në Ëoolëich, në jug të Londrës.

Megjithatë, situata në Mbretërinë e Bashkuar nuk ishte ajo që kishte parashikuar familja.

“[Nuk kishte] armë dhe granata në dysheme, por [Londra e Jugut] nuk ishte e sigurt”, shpjegoi ai. “Kisha frikë të shkoja në shtëpi nga shkolla pa u ndalur nga bandat që përpiqeshin të grabitnin këpucët e mia ose zinxhirin e vogël që mora për ditëlindjen time. Nëse luftonit, do të lëndoheshe shumë keq”.

Një djalë i turpshëm që nuk fliste anglisht, Noizy zbuloi se edhe fëmijët me sjellje të butë kishin një problem me praninë e tij.

“Mos u ul këtu se je refugjat, kthehu në vendin tënd, ne nuk të duam këtu”, i thanë ata kur ai u përpoq të bashkohej me tavolinën e tyre me tabakanë e drekës.

Përballë kësaj armiqësie, Noizy pretendon se nuk kishte zgjidhje tjetër veçse të zhvillonte një pamje të jashtme më të ashpër.

“A mund të jem i vërtetë?”, pyeti ai me një psherëtimë. “E vetmja mënyrë për të mbijetuar në Angli është të jesh i fortë. E vërteta e trishtueshme është se ka kaq shumë kultura dhe raca sa që është pothuajse e pamundur të përzihen”.

“E vetmja mënyrë është të jesh më i forti, atëherë askush nuk do të ngatërrohet me ty. Kështu gjeta paqen”.

Një trajner i mprehtë që në moshë të re, Noizy filloi të përmirësonte aftësitë e tij luftarake në Klubin e Boksit të St Peter’s në Woolwich.

Pavarësisht nga aftësia e tij për të goditur me grusht, nxënësi i shkollës e dinte që dhunuesit gjuanin në tufa dhe si individ ai ishte ende i prekshëm.

Kështu Noizy krijoi një bandë. Ai e quajti “On The Run” ose OTR siç lexon tatuazhi në dorën e tij, dhe anëtarët ishin të gjithë djem shqiptarë të Londrës së Jugut që kishin hasur në probleme të ngjashme me të.

Noizy vazhdoi: “Ne ishim grupi i parë shqiptar, i formuar në vitin 2001, ishim vetëm 10 veta në fillim, të gjithë boksierët”.

“Grupi bëhej gjithnjë e më i madh sa më shumë [njerëz vinin nga Shqipëria]”.

“Unë isha udhëheqësi sepse kisha ardhur në moshën 10 vjeç dhe mësova gjërat e vogla [që ishin të rëndësishme]; si të visheni, të flisni [dhe] të dukeni më anglezë”, thekson më tej Noizy.

“Ne ishim në “ride or die” sepse ishim më të shumtë në numër në krahasim me grupet e tjera. U bë kështu që ne ishim të paprekshëm”.

Ndërsa Noizy arriti në vitet e tij të adoleshencës, dhuna e të rinjve në Londër po rritej me një numër rekord vrasjesh të regjistruara në mesin e viteve 2000.

Ai pretendon se ishte një situatë shumë më e rrezikshme se ajo që ekzistonte në Shqipëri dhe që kishte një ndikim të pakthyeshëm në karakterin e tij.

“Unë nuk besoj te dhuna apo se dy gabime bëjnë një të drejtë, por ka vetëm kaq shumë që njeriu mund të marrë. Të gjithë e dimë se sa të ashpra mund të bëhen rrugët në Angli, veçanërisht Londrën Juglindore në vitet 1990-2000,” shtoi Noizy.

“Unë nuk jam engjëll, ndoshta kam bërë gjëra që ishin të gabuara. Por kur rritesh në një vend ku dëgjon gjithmonë grindje dhe goditje me thikë [kjo ndikon tek ty]”.

Edhe në rrugët e vështira të Londrës së Jugut, OTR fitoi një reputacion.

Një artikull i vitit 2010, në Daily Mail, pretendonte se banda ishte futur në listën e vëzhgimit të policisë pas videove në internet të anëtarëve që pozonin me armë.

Ata u bënë edhe shënjestër e grupeve rivale të shqiptarëve që ishin vendosur në Britaninë e Madhe.

Rivali më famëkeq është Hellbanianz i Londrës Lindore, të cilët kërcënojnë rregullisht OTR-në dhe Noizyn në këngët rap.

Pasi bëri bujë në Shqipëri me videot e tij në YouTube, ai u kthye në shtetin ballkanik në moshën 20-vjeçare me ambicien për t’u bërë artisti më i madh që kishte parë vendi.

Kështu, Noizy tani është një nga yjet e hip hop-it që ka ndërtuar një karrierë të suksesshme.Kur Rigels Rajku mbërriti në Londrën e Jugut si 10-vjeçar në vitet 1990, ai po i shpëtonte jetës në skajet e një zone lufte, nis shkrimi për Noizyn në gazetën prestigjioze, Daily Express.

Lufta e Kosovës ishte në lulëzim të plotë dhe, edhe pse Shqipëria nuk po merrte pjesë drejtpërdrejt, të qenit kaq afër konfliktit pati ndikim te Rajku – i njohur më mirë me emrin e tij artistik Noizy – dhe familjen e tij.

Lexo Edhe:
Promoted content

ZESTRADAR
How Close Is Russia To A Collapse?
READ MORE
“Po vinim nga një situatë e vështirë”, ka thënë reperi i njohur për Express në një intervistë ekskluzive.
“Gjatë gjithë vitit kam dëgjuar të shtëna dhe granata. Ishte vetëm një lajm i tmerrshëm kudo”.

Në kërkim të një mjedisi më të sigurt, Noizy dhe familja e tij hipën në një makinë dhe vozitën për gjashtë orë derisa arritën në Francë, ku hipën në një tren për në shtëpinë e tyre të re në Ëoolëich, në jug të Londrës.

Megjithatë, situata në Mbretërinë e Bashkuar nuk ishte ajo që kishte parashikuar familja.

“[Nuk kishte] armë dhe granata në dysheme, por [Londra e Jugut] nuk ishte e sigurt”, shpjegoi ai. “Kisha frikë të shkoja në shtëpi nga shkolla pa u ndalur nga bandat që përpiqeshin të grabitnin këpucët e mia ose zinxhirin e vogël që mora për ditëlindjen time. Nëse luftonit, do të lëndoheshe shumë keq”.

Një djalë i turpshëm që nuk fliste anglisht, Noizy zbuloi se edhe fëmijët me sjellje të butë kishin një problem me praninë e tij.

“Mos u ul këtu se je refugjat, kthehu në vendin tënd, ne nuk të duam këtu”, i thanë ata kur ai u përpoq të bashkohej me tavolinën e tyre me tabakanë e drekës.

Përballë kësaj armiqësie, Noizy pretendon se nuk kishte zgjidhje tjetër veçse të zhvillonte një pamje të jashtme më të ashpër.

“A mund të jem i vërtetë?”, pyeti ai me një psherëtimë. “E vetmja mënyrë për të mbijetuar në Angli është të jesh i fortë. E vërteta e trishtueshme është se ka kaq shumë kultura dhe raca sa që është pothuajse e pamundur të përzihen”.

“E vetmja mënyrë është të jesh më i forti, atëherë askush nuk do të ngatërrohet me ty. Kështu gjeta paqen”.

Një trajner i mprehtë që në moshë të re, Noizy filloi të përmirësonte aftësitë e tij luftarake në Klubin e Boksit të St Peter’s në Woolwich.

Pavarësisht nga aftësia e tij për të goditur me grusht, nxënësi i shkollës e dinte që dhunuesit gjuanin në tufa dhe si individ ai ishte ende i prekshëm.

Kështu Noizy krijoi një bandë. Ai e quajti “On The Run” ose OTR siç lexon tatuazhi në dorën e tij, dhe anëtarët ishin të gjithë djem shqiptarë të Londrës së Jugut që kishin hasur në probleme të ngjashme me të.

Noizy vazhdoi: “Ne ishim grupi i parë shqiptar, i formuar në vitin 2001, ishim vetëm 10 veta në fillim, të gjithë boksierët”.

“Grupi bëhej gjithnjë e më i madh sa më shumë [njerëz vinin nga Shqipëria]”.

“Unë isha udhëheqësi sepse kisha ardhur në moshën 10 vjeç dhe mësova gjërat e vogla [që ishin të rëndësishme]; si të visheni, të flisni [dhe] të dukeni më anglezë”, thekson më tej Noizy.

“Ne ishim në “ride or die” sepse ishim më të shumtë në numër në krahasim me grupet e tjera. U bë kështu që ne ishim të paprekshëm”.

Ndërsa Noizy arriti në vitet e tij të adoleshencës, dhuna e të rinjve në Londër po rritej me një numër rekord vrasjesh të regjistruara në mesin e viteve 2000.

Ai pretendon se ishte një situatë shumë më e rrezikshme se ajo që ekzistonte në Shqipëri dhe që kishte një ndikim të pakthyeshëm në karakterin e tij.

“Unë nuk besoj te dhuna apo se dy gabime bëjnë një të drejtë, por ka vetëm kaq shumë që njeriu mund të marrë. Të gjithë e dimë se sa të ashpra mund të bëhen rrugët në Angli, veçanërisht Londrën Juglindore në vitet 1990-2000,” shtoi Noizy.

“Unë nuk jam engjëll, ndoshta kam bërë gjëra që ishin të gabuara. Por kur rritesh në një vend ku dëgjon gjithmonë grindje dhe goditje me thikë [kjo ndikon tek ty]”.

Edhe në rrugët e vështira të Londrës së Jugut, OTR fitoi një reputacion.

Një artikull i vitit 2010, në Daily Mail, pretendonte se banda ishte futur në listën e vëzhgimit të policisë pas videove në internet të anëtarëve që pozonin me armë.

Ata u bënë edhe shënjestër e grupeve rivale të shqiptarëve që ishin vendosur në Britaninë e Madhe.

Rivali më famëkeq është Hellbanianz i Londrës Lindore, të cilët kërcënojnë rregullisht OTR-në dhe Noizyn në këngët rap.

Pasi bëri bujë në Shqipëri me videot e tij në YouTube, ai u kthye në shtetin ballkanik në moshën 20-vjeçare me ambicien për t’u bërë artisti më i madh që kishte parë vendi.

Kështu, Noizy tani është një nga yjet e hip hop-it që ka ndërtuar një karrierë të suksesshme.