Objektiviteti dhe subjektiviteti në media dhe politikë

Mr.Ali Hertica

Për presioni politik nga e djathta dhe e djathta ekstreme që i dekurajoi transmetuesit thjesht të shfaqnin dokumentarin e tyre. Ngatërresa çoi në disa shfaqje të kufizuara në vend dhe tani e tutje do të jetë një film i zakonshëm si shumë të tjerë. Tani që tymrat e barutit janë pastruar pak dhe përmbajtja e filmit nuk çon në aksione të mëdha apo diskutime të mprehta, gjithçka duket e harruar shpejt.Megjithatë, ka pyetje themelore që janë të rëndësishme, dhe që shpesh anashkalohen ose anashkalohen shpejt për lehtësi. Sepse arsyeja e hedhjes së shpejtë të filmit të gatshëm ishte kritika se ai nuk ishte objektiv, se ishte i njëanshëm. Atëherë lind pyetja: pse? A nuk janë edhe mediat gjithmonë të njëanshme dhe jo po aq subjektive sa edhe objective. Fjalë të mëdha objektivitet dhe subjektivitet, neutralitet kundrejt anësisë. Një medium – gazetë, TV, faqe interneti – që është në zemër të shoqërisë mund të jetë plotësisht neutral, dhe a duhet ta dëshironi këtë? Dhe si e gjeni atë terren të mesëm të pastër neutral midis partive, opinioneve të hapura dhe nismave?

Këto pyetje janë të vjetra sa politika dhe do të ekzistojnë gjithmonë. Mund ta zgjidhni shkurtimisht, me sa duket, duke treguar disa fakte. A mund të jetë një gazetë ‘thjesht’ objektive, faktike dhe e paanshme? Por atëherë askush nuk e lexon më atë gazetë, ajo bëhet shumë e ngadaltë.Dhe përkundrazi, gazetat e kanë ditur prej kohësh këtë dhe e zgjidhin duke vendosur rubrika, komente dhe pikëpamje politike të (kryeredaktorit) pranë fakteve. Kështu ka qenë me shekuj, por ndryshimi është se kjo është rritur ndjeshëm. Gjysma e gazetave dhe mediave janë të mbushura me rubrika e të ngjashme, dhe përsëri vlerësojnë faktet e së sotmes dhe të djeshmes, madje atyre shkrimeve një tjetër kolumnist përgjigjet me mendimin e mëposhtëm. Pra, ka mjaft mendime subjektive, dhe ato gjithashtu merren me fakte të vështira apo edhe të diskutueshme. Është një përzierje, përzierje dhe ndërveprim i subjektivitetit dhe objektivitetit.

Përfundim: mediat, gazetat, çfarëdo qoftë, nuk janë të paanshme, asnjëherë thjesht faktike dhe neutrale, edhe nëse ka dallime të mëdha në cilësinë e fakteve dhe opinioneve të paraqitura.Me pyetjet themelore hasni shumë më tepër. Si lidhen realisht objektiviteti dhe subjektiviteti me njëri-tjetrin? Pastaj ju zhyteni në epistemologji, filozofinë e shkencës dhe filozofinë politike. Por a është gjithçka relative? Epo në kuptimin e marrëdhënies, që gjithçka ekziston së bashku, gjë që vlen edhe për faktet më të vështira dhe opinionet më të ndjeshme dhe më të përfshira. Por jo relative në kuptimin që ju mund të shkoni në të dyja anët me një fakt. Komunikimi dhe hulumtimi nxjerrin në pah aspekte materiale, realiste në të gjithë procesin, të cilat janë thjesht aty në gjendjen aktuale të punëve. Kjo është kështu, për sa kohë që ne ecim përreth në këtë botë të vetme dhe për këtë arsye përballemi me aspekte të saj, duke përfshirë ‘ligjet’ e perceptuara ose të supozuara të saj.Opinionet mund të ndryshojnë për klimën, por një tepricë e fakteve e detyron njeriun të pranojë disa mendime dhe të refuzojë të tjerat. Kështu duhet të shkojë. Pastaj ndonjëherë rezulton të jetë shumë i ngadalshëm, ai efekt i ndërveprimit të objektivitetit dhe subjektivitetit.Ky ndërveprim nuk duhet të ecë gjithmonë pa probleme, ka ende shumë mundësi për diskutim dhe pika konflikti. Që njerëzit nuk duan të dëgjojnë fakte të pakëndshme, prandaj edhe subjektiviteti është i shtrembëruar.A ishte i nevojshëm gjithë përleshja për filmin ‘Jesse’, a ishte frytdhënës? Ky është sigurisht një këndvështrim politik, i cili është bërë edhe një herë i qartë. Transmetuesit dhe gazetat gjithashtu thjesht mund ta pranojnë këtë. Programet e lajmeve – edhe në Holandë – janë plot me opinione. Njihuni me këtë dhe nënvizoni pikëpamjet pak më të gjata dhe më thelbësisht, më shumë se thjesht citate të shkurtra. Kjo është më e rëndësishme sesa ndalimi i një filmi apo diçkaje të tillë.

Neutraliteti mediatik? Duhet të keni kujdes me fjalën neutralitet. Neutraliteti shpesh nuk është ashtu siç duket apo thotë.Ka pasur diskutime të ashpra për këtë në të kaluarën dhe ndoshta ka ende disa këtu dhe atje tani. Gjithashtu nga rrymat politike, si variantet hegeliane dhe marksiste kundrejt atyre më pozitiviste, empiriste apo konstruktiviste.Termat objektiv dhe subjektiv janë përgjithësisht të lidhur me njëri-tjetrin. Diçka nuk është plotësisht objektive apo subjektive. Realiteti siç e dinë njerëzit është një ndërtim, por jo një ndërtim arbitrar. Më e thjeshtë: diçka nuk është një fakt i izoluar, por një fakt i vëzhguar dhe i pasqyruar, pra tashmë i ngjyrosur në dhe nga perceptimi pak a shumë i përsosur. Dhe duke folur për të, më tej zbardhen dhe hetohen faktet dhe formohet edhe më tej opinioni për to. Ky është një trend, një zhvillim që mund të jetë i pandalshëm dhe të prodhojë shumë lajme. Mendoni vetëm për pajisjen shumë subjektive ‘kompjuterin’, një shpikje krejtësisht njerëzore, e cila ka nisur një zhvillim që nuk mund të ngadalësohet, duke ekspozuar botë të tëra dhe duke trajtuar aspekte të shumta objektive dhe subjektive. Objektivi dhe subjektivja shfaqen këtu, si gjithmonë, të ndërthurura ngushtë, një ndërveprim.Fakti nxit një vlerësim. Një vlerësim shpejt kërkon hetim të mëtejshëm. Asgjë nuk është thjesht objektive apo subjektive. Ju mund të fantazoni shumë për botën ose për politikën, dhe megjithatë rezulton se ka shumë gjëra të përfshira në atë fantazi që bazohet në përvojat në botën materiale. Mund të thuash, kufizohu në fakte, dhe më pas njerëz të ndryshëm shohin ose i shohin gjëra të ndryshme të rëndësishme, kështu që ata duhet të komunikojnë për ato fakte, për interpretimet e tyre dhe se si është e mundur që ata ta shohin atë kaq ndryshe ose të gjykojnë brenda asaj.