Rrëfimi i një gruaje për jetën me bashkëshortin e saj ka bërë xhiron e mediave të huaja. Ajo shkruan se ka 7 vite që nuk fle me bashkëshortin e saj për disa arsye dhe të dy janë shumë të lumtur nga ky vendim.

RRËFIMI Unë dhe bashkëshorti im kemi 8 vjëite që bashkëjetojmë dhe në 7 vite prej këtyre, kemi fjetur në dhoma gjumi të ndryshme. Jo, nuk është për shkak se ne debatojmë shumë ose për shkak të fëmijëve (nuk kemi fëmijë), por thjesht sepse na pëlqen kështu. Gjëja më e rëndësishme është të jesh i lumtur. Por në fakt, kur vendosni rregullat tuaja në martesë, mund të hasni stereotipe që mund t’ju bëjnë të mendoni se po i bëni të gjitha gabim.

Sidomos për Bright Side, kam vendosur të flas se pse preferojmë të flemë në këtë mënyrë, çfarë avantazhesh na jep dhe do të ndaj edhe reagimet e miqve dhe të afërmve tanë.

Si filloi gjithçka? Burri im dhe unë kemi fjetur ndarazi për 7 vjet dhe tani jemi më të lumtur. Një herë, u zgjova vetëm në shtrat. Dhe isha plotësisht e sigurt se kisha rënë në shtrat për të fjetur me burrin tim. Kur u futa fshehurazi në dhomën ngjitur, e gjeta duke fjetur i qetë në divan. Mendova, “Mirë, do flas me të nesë në mëngjes.”

Gjatë mëngjesit të nesërmen, ne patëm këtë lloj bisede:

-Dje, pse shkove në dhomën tjetër?

-Nuk po më zinte gjumi. Ti po rrotulloheshe dhe po merrje frymë rëndë dhe unë zgjohesha sa herë që lëvizje.

-Hmm, në rregull. Nuk e dija që merrja frymë rëndshëm.

E njëjta gjë ndodhi të nesërmen. Na zuri gjumi bashkë dhe u zgjuam veçmas. Kështu, kuptova se duhej të flisnim për këtë.

Në bisedë kuptuam se e kishim të vështirë të flinim bashkë. I dashuri im i mbante mend të gjitha debatet tona që ndodhën sepse ai nuk kishte fjetur mjaftueshëm: Ai gërhiti, e zgjova, ai nuk kishte bërë gjumë mjaftueshëm dhe ishte i acaruar.

Ndonjëherë, gërhisja, ai më zgjonte dhe më pas nuk munda të bija përsëri në gjumë. Shpesh, njëri prej nesh zgjohej sepse ishte vapë ose sepse tjetri ngrihej për të pirë pak ujë, dhe një herë pata një ëndërr të çuditshme dhe i futa dorën të dashurit tim në sy.

Përveç kësaj, kuptuam se kishim orare krejtësisht të ndryshme gjumi. Në atë kohë, kisha një orar shumë fleksibël pune, kështu që isha në kulmin e aktivitetit tim në mbrëmje dhe mund të shikoja filma dhe të lexoja libra deri në mesnatë dhe zgjohesha rreth orës 9:00 – 10:00 dhe i dashuri duhej të ishte në punë në orën 9 të mëngjesit, kështu që ishte shumë e rëndësishme për të që të bënte një gjumë të mirë.

Megjithatë, për shkak të problemeve që na shkaktonte gjumi bashkë, asnjëri prej nesh nuk flinte më shumë se 6-7 orë. Si rezultat, ai dhe unë u bëmë më nervozë dhe të lodhur.

Kështu arritëm në përfundimin se do të ishte më mirë të flinim në dhoma gjumi të ndryshme dhe për fat të mirë kishim hapësirë ​​të mjaftueshme.

Do të jem e sinqertë: Në fillim nuk kisha të njëjtin mendim për të fjetur veçmas si i dashuri im. Ishte pak e çuditshme për mua sepse isha mësuar me faktin që njerëzit flenë bashkë. Prindërit e mi filluan të flinin veçmas vetëm pas 25 vjetorit të martesës. Dhe i dashuri im u ndje mirë: E zuri gjumi shumë më shpejt, u zgjua lehtë, na përgatiti mëngjesin dhe shkoi në punë i lumtur.

Më në fund, argumentet tona u ndalën pothuajse plotësisht shumica e arsyeve tona për grindje thjesht u zhdukën dhe ne të dy u bëmë shumë më të qetë në përgjithësi. Përveç kësaj, ne filluam të punonim shumë më mirë së bashku ku më parë ishte e vështirë për ne të dy të ngriheshim dhe të mblidhnim veten.